Commodore MAX Machine - komputer domowy firmy Commodore przeznaczony przede wszystkim na rynek japoński. Była to zubożona wersja popularnego Commodore 64, w Stanach Zjednoczonych znany był jako Ultimax, a w Niemczech jako VC-10. MAX został wprowadzony na rynek w 1982, ale podobnie jak inne konstrukcje Commodore z tego okresu, nie była udana i szybko zniknęła z rynku.
MAX był uproszczoną wersją C64 - programy (gry) ładowane były z kartridży, komputer miał tylko 2,5 KB pamięci RAM, wyposażony był w bardzo prostą klawiaturę membranową i wyposażony był tylko w podstawowe porty wejścia/wyjścia - gniazdo kartridżów, interfejs magnetofonu, 2 łącza dla dżojstików i wyjście na odbiornik TV. Nie miał żadnych portów szeregowych ani równoległych potrzebnych do podłączenia stacji dysków, drukarki czy modemu.
Komputer używał tych samych układów graficznych i dźwiękowych co C64 (VIC-II i SID) które dawały mu teoretycznie znacznie większe możliwości od poprzednika tego komputera, którym był VIC-20, oba komputery kosztowały mniej więcej tyle samo (ok. $200) ale VIC-20 miał bardzo dużą bazę już istniejących programów i w odróżnieniu od MAXa był łatwy do rozbudowy.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Commodore_MAX_Machine, Historia i autorzy, Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach
Foto: William Ward
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz